εφταξουσάτος

ἑφταξουσᾱτος, -η, -ο (Μ)

(αντί αυτεξουσάτος) αυτεξούσιος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αυτ-εξουσ-άτος κατά παρετυμολογία από το εφτά (πρβλ. εφτά-ζυμος αυτό-ζυμος)].